κομποστα

Ωδή στη κακή κωμωδία
των θεσμικών συντελεστών
με τη μανίπιουλα κεντημένη στα βράγχια μας
εξελιγμένοι ταλαίπωροι αστικών ωραρίων

παραδρομιακοί μετανάστες της τάξης
ανέλπιδα θαμπωμένοι από την εργατική αλληλεγγύη της ιστορίας
υπήρεσία στην υπηρεσία των υπηρεσιών
υπηρετικό προσωπικό θέμα ενάντια στον εαυτό

η ζούγκλα γλείφει τα κεφάλια μας-
καταραμένη παγκόσμια υγρασία του κεφαλαίου
με ταραγμένα δάχτυλα ψηλαφούμε τη κλωστή
μέσα στα ασβεστωμένα ενυδρία της λήθης

κρεμασμένοι στο κενό παρέμεναν εκεί
τραγουδώντας
κι όταν κοιμήθηκαν τα πόδια τους
ξεκίνησε ο παλμός της υστερίας

κι από τον χαμό των κτηνών
εγένετο φως

τα απογεύματα ουρλιάζουν οι περαστικοί της γειτονιάς μου
και κορνάρουν οι πρωτογενείς παράγοντες της απελπισίας μου

..

αναπαυόμαστε στη νέα βαρύτητα