η μεγάλη άνοιξη

άγριες αγκινάρες
φρέσκα σπανάκια του μάρτη
σαλιγκάρια δίχως σπίτια

αντισηπτικά για την ψυχή
μάσκες για την σιωπή
γάντια για τον έρωτα

δεν ήμασταν ποτέ αδύναμοι
η συλλογική φαντασίωση
θα επαναστατήσει
το παιχνίδι θα σπάσει σε χίλια κομμάτια
η τιμωρία δεν έχει καμία ισχύ

η φύση θα εκθρονίσει όλους τους θεούς
θα αγαλλιάσουμε στη νέα μυθολογία στο νέο ρομαντισμό
και θα χορέψουμε πλανητικούς χορούς
με αστρικές αμφιέσεις
με λέξεις συμπαντικές 

βγείτε μπροστά με ορμή
σαρώστε κάθε εμπόδιο
ταπεινώστε το φόβο με παραδοχή

ζωή στη ζωή
θάνατο στο θάνατο

απαγόρευση κυκλοφορίας του αίματος

ας σε κάνω να γελάς
αυτές τις μαύρες μέρες
μου φτάνει
κι ας απλώνω το χέρι μου
κι ας μην φτάνω τα σταφύλια
κι ας μη φτάνω τους καρπούς
μου φτάνουν τα γέλια σου
όταν οι καρποί πέφτουν στο χώμα


ας γίνουμε γάτες
με φουντωτό τρίχωμα
ξαπλωμένες να ποζάρουν για γλυπτό
με όλα τα νοήματα να στριφογυρίζουν
στα λεπτά τους μουστάκια

θα περάσει η πλαστική τραγωδία
θα ανθίσουν επαναστατικά οι αγροί
κι αν ανταμώσουμε μετά απο μήνες
θα ναι η πρώτη φορά που θα με δεις

κι ας ελπίσουμε
στις άδειες αγκαλιές που κάνουν τα σώματα μας
όταν κοιμόμαστε
όνειρα να χωρέσουν σαν βαμβάκι
να μαλακώνουν τις αισθήσεις μας

και να ξυπνάμε
σε μέρες φωτεινές

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...