Αν υποθέσουμε, πως η συνταρακτική ανακάλυψη δεν προέκυψε ποτέ.
Πως οι χρόνοι κάτω από δέρμα διαπίστωσαν την κυριότητα του ρυθμού.
Πως ενωπίων των ανθρώπων που συντάσσονται, αμφίβολα συμφωνούμε.
Ανακατεύοντας τη μνήμη, προσελκύωντας την επιδείνωση της ροπής μας.
Αν διαλεχτούμε τη παράνοια, και υποκύψουμε στη ζωή.
Τελικά η ύπαρξη είναι μια συνεχής αναζήτηση.
Κι η αναβίωση των εθίμων μια ρετρο ετυμηγορία, αναλογική αποκατάσταση.
Λέξεις, πάστες, ζαχαροπλαστεία.
Ενωμένοι στην απόσυρση.
Μηδενική παροχή.
Υπότιτλοι σαραβαλιασμένοι από τη νύστα.
Ποίηση εκμετάλλευση.
Παραγωγή.
Εκποίηση.
Διαστροφή και εγκατάλειψη.