ανώνυμα πολαρόιντ λαχτάρας

Εκλεκτές! Στιγμές!

Εκλεκτές στιγμές!

τρώω τα ρούχα μου από το πόθο

μασάω γυμνό αέρα

και σφίγγω τα δαχτυλά μου στο κενό βατήρα 

κάνω ασκήσεις ηλικιωμένων στην πισινα κοιτώντας ένα μεγάλο ρολόι 

με μεγάλους δείκτες

και κάνω γαργάρα το χλώριο

ανοίγω τα μάτια στο ιριδίζον υδάτινο τοπίο και παρατηρώ τα αόρατα φύκια

υπομένω 

γονατιστός στον ήλιο

αντιράφω λουλούδια

και οι μέλισσες με χλευάζουν

να επιστρέψω στη γη ωσότου με φωνάξεις με το ονομά μου


ελευθερια

το χρωμα μιας σκοτεινης αυγης 

το χαδι της παγωμενο στα πλευρα σου

ξυπνάς με κλασική μουσική και βροχ'η

στάλες κάθετες

ονειρευτηκες συντροφιά

καφες τσιγαρο

λες σήμερα θα αποζητήσω την αρμονία

και κλείνεις την πορτα πισω σου

απαλα



βουητό

κλείνω τα μάτια μου

και νιώθω την ατμόσφαιρα να τραντάζεται

σφίγγω το κορμί μου

και αισθάνομαι πως είμαι σε κώμα και πρέπει να ξυπνήσω

και οι γονείς μου και η αδερφή μου πάνω από το κρεβάτι μου 

περιμένουν να ξυπνήσω

όλα ήταν ένα όνειρο

θα ξυπνήσω τη μέρα που θα βρεθούμε τη νύχτα

και θα σε αγκαλιάσω τόσο σφιχτά και δεν θα πω ούτε θα κάνω 

τα πράγματα τα αιχμηρά που σε πλήγωσαν


είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...