Κατουρώ ανάποδα στον άνεμο που κατουρα ανάποδα

Ναι, ναι,ναιαιαιαιαι....αργοσβήνει σαν μικρούλα ηδονική τριχούλα που χώθηκε στο στόμα σου.
Αυτό και εκείνο και το άλλο.
Αναλογικές επεμβάσεις σε ημιπύρηνες εστίες.
Ωχ ένα τεράστιο λάθος, αντίθετο στο ζωδιακό μου κύκλο.
Ωχ μια πεταλούδα.

Κατεβάζω ποτό,
Ανεβάζω ποτό,
κατεβάζω ποτό, ανεβάζω ποτό.

Ο Νοέμβριος έχει αυτό το φεμ φατάλ της ψυχής.
Κανείς δεν ζει πια κάτω από τον ουρανό,
όχι όταν το μπετό ραγίζει πιο έυκολα,
όταν το μπετό ρυτιδιάζει πιο πολύ από εμάς τους
ευαιρέσθητους εργολάβους της αντικατασκοπίας του τίποτα.

Εικονικά παρακλητικά
εμβάσματα ενδοεβδομαδιέας ανάκαυλας.

τα πουλιά τα δέντρα τα κλαριά
ενδόμυχες πατριαρχικές αποξηράνσεις
α ρε νηλ γιανγκ νεκρέ ποταμέ
τούτη η χώρα
με κάνει να θέλω να αυτοπυρποληθώ
με κάνει μικρό
συνεκτικό
ραδιουργό παράσιτο


όλοι οι φιλοι μου καρτερούν όπως κι εγώ
ξιφολόγχες με καρφωμένα ποιήματα
αιματηρά μπάνια και χρυσούς κραδασμούς του σώματος
μύθους
ιδεοπλησία


τρέχααααααααα
μετρώντας τα άλφα
ακριβώς

μες στο κενό
της αντίστασης
πως ζαρώνει ο κώλος
πως υποθάλπεται η μικροαστική σταδιοδρομία των 18 και άνω
των τουίτς της ανεξιθρησκείας
των κλυσμάτων της απάθειας
ωωωωωωωωωωω
ναι
βάζουν ερυνείες να μας τρώνε
ωωωωωωωωωωωωωω
ναι κάνουν κόλπα
σαν τον αλ καπόνε


κι εμείς
μπουρμπουρλήθρες
μα δεν τελείώνει έτσι
απλά τελειώνει σήμερα
παίζει όνειρο

ανκαιδες

Ωωωωωωω! Πως το φωνάζουν...
Ωωωωωω! Πως ουρλιάζουν....
Κάθε μέρα.

Συρρρίκνωση.
Μα οι μικροαστοί αποτυγχάνουν;

Και ποιος Θεός δίνει την έγκριση του.


Δεκαετίες.
Όμορφα νεκρά τοπία με χρωματιστά σπορτίφ ρούχα.
Ψήνουν ζώα.
Στη φύση.


Καυλιά που ζαλιστήκανε.
Μουνιά που ξεβράσανε τα νιάτα.
Εποχές.
Βρωμερές.


Στο δημοτικό.
Λύνοντας ασκήσεις.
Για το βαθμό, για να λένε, για τη σταδιοδρομία, για τη σχολή.
Για το στόχο.

Για το φασισμό.
Για τους Φασέους.


Ωωωωωωωωωωωωω!
Για τη καύλα.


Στόχος.
ΝΑΙ.
ξερναμε.