Κατάρτι

Στο δωμάτιο ήταν η Μ. ξαπλωμένη νεκρή.
για να κοπεί ή όχι,
ο πόθος.

Νευρικά προσπερνούν το δάσος από απόσταση
γυρεύοντας στα χέρια τους το χώμα
μα ξέρουν για την ύλη και την αντιστροφή της.

Δεν υπάρχει σύνδεση.
Τούτη είναι η αλήθεια της εποχής μας.

κομποστα

Ωδή στη κακή κωμωδία
των θεσμικών συντελεστών
με τη μανίπιουλα κεντημένη στα βράγχια μας
εξελιγμένοι ταλαίπωροι αστικών ωραρίων

παραδρομιακοί μετανάστες της τάξης
ανέλπιδα θαμπωμένοι από την εργατική αλληλεγγύη της ιστορίας
υπήρεσία στην υπηρεσία των υπηρεσιών
υπηρετικό προσωπικό θέμα ενάντια στον εαυτό

η ζούγκλα γλείφει τα κεφάλια μας-
καταραμένη παγκόσμια υγρασία του κεφαλαίου
με ταραγμένα δάχτυλα ψηλαφούμε τη κλωστή
μέσα στα ασβεστωμένα ενυδρία της λήθης

κρεμασμένοι στο κενό παρέμεναν εκεί
τραγουδώντας
κι όταν κοιμήθηκαν τα πόδια τους
ξεκίνησε ο παλμός της υστερίας

κι από τον χαμό των κτηνών
εγένετο φως

τα απογεύματα ουρλιάζουν οι περαστικοί της γειτονιάς μου
και κορνάρουν οι πρωτογενείς παράγοντες της απελπισίας μου

..

αναπαυόμαστε στη νέα βαρύτητα

στην ογδόη

Τριτεύοντα στοιχεία που χώρεσαν
κι οι ανταύγειες
εκτελεστικές επικαιρότητες
η φύση του ανθρώπου είναι διαρκής.

Με μια παρεμβατική μορφή
Σομαλοί πειρατές
εμφανίζουν τη βία
δεν την εμπορεύονται.

Κι ο διακαής πόθος
δεν είναι στα μάτια γαμημένοι
είναι στα ακροδάχτυλα, στα ακρόχειλα στα ακροδύναμα πεδία της ύπαρξης.
Το εγώ- δέρμα σε όλη την ταπετσαρία της ψυχοσυνθετικής  του χιονοστιβάδας.


Λατρεμένοι έμποροι άυλης συνεισφοράς
εκτεταμένοι κατάσκοποι της εξέλιξης
συγκαταλέγεστε στις ανωμαλίες
μαζί χάσαμε 84 στιγμές.


Με ενδότερες κατασκευαστικές προπελάσεις
τις τριχιές των ατόμων μας ηλεκτρίσαμε
και εύγεστα τραφήκαμε από τη νύχτα
Εκεί η αυτοκρατορία τους είναι μικρότερη

Ένα μέρος του χρόνου, τελευταίο οχυρό επανάστασης.

Νίκο εδώ σταμάτα να διαβάζεις.
δεν είναι πια ποίημα.
είναι κατολίσθηση

και πέφτουμε σαν βράχοι
μα βαρύτητα και

                  -μείον, επί, -μείον

αόρατα σε μεγάλη παύση
χρονικοποιηθήκαμε
αυτάρεσκα και μεταμφιεσμένα

Σήμερα ήταν η 23-24/10/2016
θα μπορούσα να δεχτώ το 23 και το 24
το 2016 όμως δυσκολεύομαι
από τη γέννηση μιας θρησκευτικής ιδέας

Στέφανε παραπάνω αποδίδεται η ισχύς ή και όχι της πρότασης μου
Δεν εξηγώ φαντάσου
γιατί εκείνο το σχέδιο στο μπουκάλι
κινεί τη φαντασία μου σαν τούνελ.


Άννα Μαρία εκεί που ενώ αφού και επειδή
όπως λέει και η φίλη η Γιώτα
θεά της γης
πανίσχυρο μέρος του ποιήματος.


αποκοιμηθείτε το όνειρο
με την αντίληψη
ελεύθερων ανθρώπων
επί της ελευθερίας


                                                                  απεγκατάσταση. 

ιούνιος με κτήνη σε αυλές και σπηλιές καλωσήλθες κάτεργο

με το διαμπερές στερέωμα των αστεριών εφευρίσκω τις θάλασσες και περιορίζω τον πνιγμό. 

πνιγμό νωχελικό αυτάρεσκα χορευτικό, με βήματα αργά του υποχρεωμένου.

στις πόλεις των πόλεων των κτηνών.
άπτηνων ανθρώπων, σχολαστικά επιβαρημένοι με τρανταχτό παρόν.


κι εκεί κι αλλού φροντίζουν τον αέρα.
κυριαρχούν τα άθλια κοχύλια.


δεν μιλώ για προσφυγικό, δεν ονομάζεται.
είδατε πολλές εικόνες πάνω σε γυαλί.
πάνω σε καθρεύτη.

καθρεύτη
καθρευτάκι
μικρό καθαρματακι πως περιαυτολογώ
στις μοναξιάς τα δάση πετάω κάτω γόπες
ανήκω στη χολή
σχεδόν

μπετοβεν

Το τελευταίο επίθετο της ανθρωπότητας, η νεκρή.
νεκροί
απόσταση από τον θάνατο
τη μαύρη που γάτα που τρίβεται στο πόδι σου.
ξέρεις έξω στην αυλή.
όχι στο φόβο.
καταλύουμε τον φόβο.
τώρα.

δημιουργείται μια νέα κατανομή
ευελιξίας της ψυχής
με πλαστικό τέμπο
σχεδόν ανούσιο
σαν λιγοστεύουμε με τις λέξεις σπάνια ειπωμένες, γιατί φορώντας το κραγιόν της επετηρίδας, κλόουν στην ανυπόφορη ζωή, με κατηφόρα σπαραγμένη, και τόση σιωπή και χώμα.

γλίστρισα όπως οι χορευτές.όπως οι άνθρωποι.


ας μιλήσουμε για έρημο.

ξιφιες

ξέρεις δεν κρίνεις αυτό που χρησιμοποιείς καθημερινά που δεν έχει σημασία γιατί πολύ απλά τελεί μέρος μιας 'ανούσιας' λειτουργίας.

π.χ. δεν κρίνεις το σφουγγάρι για τα πιάτα δεν το λες χαζό.

έτσι και αυτή η πλατφόρμα έχει πάρει την κατιούσα, χωρίς να είναι ποτέ κάτι ουσιαστικό, μόνο και μόνο μέρος ενός νέου επιπέδου της τεχνολογίας/επικοινωνίας, κάτι τέτοιο. εγώ δενγράφω. αλλά ίσως πρέπει κάτι να γίνει ένα ντλίτ ντλίτ ντλίτ

γκολντ ε

υπάρχει μια συντετριμμένη ανικανότητα

που επικλύει τον ενεστώτα 

έτσι πως κοιτούν βατράχια πρόσωπα στο νερό της λίμνης

κι όπως ρουφά ο χρόνος τον χρόνο

σε πρώτο χρόνο τίποτα δεν θα αγαπήσω πια κείνο το παιδί κρεμάστηκε

ξέρεις τα ποίματα

έχουνε τροχιά αλεύρι μεταλλικό που καθιζει

δυσανεξοία της ψυχής στα ανήμπορα

με λίγα λόγια

θυσαυρισμένοι στα σκατά

χώματερές

ευρηματικοί

και εξαίρετοι με παλμούς μεσαιωνικούς 

όχι για πυρές

αλλά για εκθέματα

και ρομαντισμούς πρόγονους

αααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα

κοινωνικοπολιτικές ψυχές

ψηφιακές εκτάσεις

ερμαφρόδυρο σύστημα κανιβαλιστικό

γένος κτήνος με όλους τις αποστρόφους

λάθος ιδέες ξακάθαρα. (με τη μεγαλύτερη τελεία)

δεκάξι

εκλιπαρώ τις τρυφερές πηγές να με φωνάξουν
ναι ήρθε η σειρά μου

κι αν όχι
δεν αντέχω άλλο γι' αυτό

δεν λέω η ώρα μου
χρόνος δεν υπάρχει
εδώ συγκατοικούν γατιά,

κόβω και κρατώ κόκκινο ανθό
ανοιξιάτικες περσεφόνες, παραδειγματίζονται μπροστά μου
τα μάτια μου


και τα καλοκαίρια αδιάβαστα
πυκνωμένα, στα έντυπα
αυτοεξαίρουν

τη θάλασσα τόσο πολύ μισείς ;
που σε γιατρεύει για το τίποτα.

Ασπροπυργίσκος

Προχωράμε, με χέρια, πόδια, κεφάλια, δάχτυλα, στήθη, γόνατα, μαλλιά, βλεφαρίδες που σκορπάνε σαν ανεμώνες στα λιβάδια.
Με αργό ρυθμό, μας καλεί ο ήλιος πίσω από το βουνό.
Κι εμείς ένα σύνολο ακούραστων ωρολογοποιών, υφαίνουμε πράσινο χορτάρι.
Απροσπέλαστα στήθη που σαλπάρουν στον εκκωφαντικό έναστρο ουρανό.
Τόσες λέξεις παρόμειες.
Γιατί νυχτώνει πριν το καταλάβουμε.Γιατί το αίμα τρέχει χωρίς να το καταλάβουμε.
Γαιτί διψάμε αιώνια τον έρωτα.
Και καταφεύγουμε πάντα στη μοναξιά.
Προσποιούμενοι μεσογειακούς  παραμέτρους./
Με το χέρι, το ένα από τα δύο, το καλό, να μαλακιζόμαστε μόνοι.

Καμιά φορά

Ένα παγανιστικό χορό.

Με κροτάφους χρυσούς και αγκάθια στους αστραγάλους.

Να γελάνε τα ορτύκια.

Τόσο δύσβατες περιοχές.
σχεδόν λικνίζεσαι μέσα στις καλαμιές.

ένας κόμπος.
δεν γιατρεύεται η αλμύρα του πνιγμού.

σε τόσες εκτάσεις.
εδώ βρήκαμε.

ύλη 1

πότε άρπαξα φωτιά
κάηκα

σφιχτά τον ύπνο

με ακρυλικά μάτια

Φλαμανδικά καθεστώτα
τα πράσινα χέρια συντονίζουν την καταστροφή.

μιλάω για τη επανάσταση
ν


ενοχηρστρώνει
ς
το κρεβάτι
με πλασματικές φθορές
καταλογίζει
ς
το θάνατο

δεν είναι η αγαπη

ξεβγαλμένο

άντεξε
άντεξε κι άλλο
τούτη η γη σε αντέχει
άντεξε
άντε -ξε
ξέχνα
ξέρασε
ξενύχτα
ξέμεινε
ξενέρωσε

άντε
με την ευρύτερη έννοια
κουνήσου
τρέξε
σπάσε
φώναξε
κοιμήσου

ρήματα
προσταγές

άντεξε
είναι μεγάλη η πτώση
για αυτό νιώθεις μονάχα
μετέωρος, συνήθισες.