To honor the tree i bleed the stone
Μή
Μήτε γλυκό χυμό του ήλιου αχτίδες πως μας σχίζουν
μήτε αλμύρα άσπρη νηστική ρυτίδα νύχταςμήτε φιλί παθιάρικο από κείνα που σαστίζουν
μήτε έρωτας κανένας έρωτας
μήτε τραγούδι σπλαχνικό να συνεφέρει
τα λιτά μας άκρα να συνδέσει
χορό ιδρωμένο στο φως του φεγγαριού να παραδώσει
κορμιά να συντονίσει η βαρύτητα να πέσουν αγκαλιά
μαύρα τα άνθη να μας γδέρνουν μες τη νύχτα
ξυπόλυτοι απέναντι στο χαμό των αστεριών
να συνοδεύουμε σκιά με σκιά κάτω απ το δέντρο
άσε με να προσπαθώ
κυνηγός στη νύχτα
μικρός γάτος
να ταλανίζω έντομα
και άτυχα πτηνά
και να κουρνιάζω μές τη μέρα
να κοιμάμαι
με τα μάτια ανοιχτά
ωχ ξεφυσώ
και να αδειάζω
κείτομαι κάτω
και χασμουριέμαι
ανοίγω διάπλατα
το δόντι μου γυαλίζει
δώσε μου κάτι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
είσοδος πολυκατοικίας
τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...
-
Κεφάλαιο Πρώτο Η ανασύνταξη του τομέα από τον Μποραμπάν ήταν έκπληξη πρός όλους μας. Η ανασύνταξη του τομέα από τον Μποραμπάν ήταν έκ...
-
οι εικόνες, αποτυπώνονται στον αμφιβλιστροηδή. πως λοιπόν δεν μας διατάζουν οι ιδέες μας. τα όνειρα είναι μια παράκρουση φωτός. αίητις ...
-
το νωχελικό τοπίο που αυξάνει. η ποίηση που αδιάφορα χτενίζει τις χαίτες των αλόγων. λευκοί ήχοι. λευκά πουκάμισα τακτοποιημ...