αντίο ξάνα πόλη τρελαμένη




ο άνθρωπος δεν είναι συμπαγής, τινάζεται όλη του η ύλη και επιστρέφει, κάθε στιγμή, δονείται στο απέραντο και το συγκεκριμένο αλλά ας αφήσουμε την ποίηση για τα χαρτιά και τα μελάνια. η ζωή είναι αγώνας αν ήταν εύκολη θα ήταν παιχνίδι.




είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...