οι λέξεις γέφυρες πάνω από ποτάμια
ποτάμια πάνω από ψάρια
ψάρια πάνω στα μαλλιά
μαλλιά στο σβέρκο
σβέρκο αμήχανο
συγκρατεί
ένα κεφάλι
κάποιοι βλέπουν μονάχα ένα πρόσωπο
εγώ βλέπω τις σκέψεις σου
γιατί το κενό αντηχεί μέχρι εδώ
βροντές στο σβέρκο στα ψάρια τα ποτάμια
μα δεν υπάρχουν πια γέφυρες
οι λέξεις χαιρετούνε όχθη με όχθη
και πίνουν το ίδιο νερό
αλλά όχι τα ίδια χείλη