ανκαιδες

Ωωωωωωω! Πως το φωνάζουν...
Ωωωωωω! Πως ουρλιάζουν....
Κάθε μέρα.

Συρρρίκνωση.
Μα οι μικροαστοί αποτυγχάνουν;

Και ποιος Θεός δίνει την έγκριση του.


Δεκαετίες.
Όμορφα νεκρά τοπία με χρωματιστά σπορτίφ ρούχα.
Ψήνουν ζώα.
Στη φύση.


Καυλιά που ζαλιστήκανε.
Μουνιά που ξεβράσανε τα νιάτα.
Εποχές.
Βρωμερές.


Στο δημοτικό.
Λύνοντας ασκήσεις.
Για το βαθμό, για να λένε, για τη σταδιοδρομία, για τη σχολή.
Για το στόχο.

Για το φασισμό.
Για τους Φασέους.


Ωωωωωωωωωωωωω!
Για τη καύλα.


Στόχος.
ΝΑΙ.
ξερναμε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...