τεφλον αδόκιμον

Το πατρικό.
Ψηλά.
Στο βράχο.
Εκεί μεγάλωσα.

Το μητρικό.
Εδώ.
Στη πόλη.
Εδώ κρύφτηκα.

Μαζί με τους αρρώστους.

Με τα άσπρα σεντόνια.

Τους άσπρους τοίχους.

Αυτά πάνε μαζί.

Εγώ πάω αλλού.

Με την προπαίδεια.

Σκαλί σκαλί στην άβυσσο.

Η δικιά μου πέτρα είναι από καπνό.

Αβορίγινας του μεσονυχτίου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

κλωσσ'αω

Πες το κέρατο πες το αγκάθι σωθικό τραυματισμένο ένα απόλυτο σκοτάδι με ένα στέρι πλανεμένο πες το μέλλον πες το κάρμα διαλυμένη δυστοπία μι...