απαγόρευση κυκλοφορίας του αίματος

ας σε κάνω να γελάς
αυτές τις μαύρες μέρες
μου φτάνει
κι ας απλώνω το χέρι μου
κι ας μην φτάνω τα σταφύλια
κι ας μη φτάνω τους καρπούς
μου φτάνουν τα γέλια σου
όταν οι καρποί πέφτουν στο χώμα


ας γίνουμε γάτες
με φουντωτό τρίχωμα
ξαπλωμένες να ποζάρουν για γλυπτό
με όλα τα νοήματα να στριφογυρίζουν
στα λεπτά τους μουστάκια

θα περάσει η πλαστική τραγωδία
θα ανθίσουν επαναστατικά οι αγροί
κι αν ανταμώσουμε μετά απο μήνες
θα ναι η πρώτη φορά που θα με δεις

κι ας ελπίσουμε
στις άδειες αγκαλιές που κάνουν τα σώματα μας
όταν κοιμόμαστε
όνειρα να χωρέσουν σαν βαμβάκι
να μαλακώνουν τις αισθήσεις μας

και να ξυπνάμε
σε μέρες φωτεινές