το χρωμα μιας σκοτεινης αυγης
το χαδι της παγωμενο στα πλευρα σου
ξυπνάς με κλασική μουσική και βροχ'η
στάλες κάθετες
ονειρευτηκες συντροφιά
καφες τσιγαρο
λες σήμερα θα αποζητήσω την αρμονία
και κλείνεις την πορτα πισω σου
απαλα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
είσοδος πολυκατοικίας
τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...
-
kalashaf aberd noijke baradde miswi sklare mire teri opul kayam zeold . Manus gefrog nila i onomna weres ferg gonul srimankle setam brazt c...
-
θα περάσει καιρός, δεν θα είναι αυτή η στιγμή. όταν διαβάσεις, πίσω από τις λέξεις. όταν κάνεις πέρα τους ανθρώπους όλους, και με δεις όπ...
-
Νατζαντίν! Ιμπιερόφ σανκά! έλεγε ο δάσκαλος Τζιανκί. και τα λουλούδια χαιρετούσαν, και τα ψάρια κουνούσαν την ουρά τους, κι όλα τα πλ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου