To honor the tree i bleed the stone
Μή
Μήτε γλυκό χυμό του ήλιου αχτίδες πως μας σχίζουν
μήτε αλμύρα άσπρη νηστική ρυτίδα νύχταςμήτε φιλί παθιάρικο από κείνα που σαστίζουν
μήτε έρωτας κανένας έρωτας
μήτε τραγούδι σπλαχνικό να συνεφέρει
τα λιτά μας άκρα να συνδέσει
χορό ιδρωμένο στο φως του φεγγαριού να παραδώσει
κορμιά να συντονίσει η βαρύτητα να πέσουν αγκαλιά
μαύρα τα άνθη να μας γδέρνουν μες τη νύχτα
ξυπόλυτοι απέναντι στο χαμό των αστεριών
να συνοδεύουμε σκιά με σκιά κάτω απ το δέντρο
άσε με να προσπαθώ
κυνηγός στη νύχτα
μικρός γάτος
να ταλανίζω έντομα
και άτυχα πτηνά
και να κουρνιάζω μές τη μέρα
να κοιμάμαι
με τα μάτια ανοιχτά
ωχ ξεφυσώ
και να αδειάζω
κείτομαι κάτω
και χασμουριέμαι
ανοίγω διάπλατα
το δόντι μου γυαλίζει
δώσε μου κάτι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
είσοδος πολυκατοικίας
τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...
-
kalashaf aberd noijke baradde miswi sklare mire teri opul kayam zeold . Manus gefrog nila i onomna weres ferg gonul srimankle setam brazt c...
-
θα περάσει καιρός, δεν θα είναι αυτή η στιγμή. όταν διαβάσεις, πίσω από τις λέξεις. όταν κάνεις πέρα τους ανθρώπους όλους, και με δεις όπ...
-
Νατζαντίν! Ιμπιερόφ σανκά! έλεγε ο δάσκαλος Τζιανκί. και τα λουλούδια χαιρετούσαν, και τα ψάρια κουνούσαν την ουρά τους, κι όλα τα πλ...