Λουίς Θερνούδα

“Γιατί προαισθάνομαι σε τούτη την ανθρώπινη απόσταση
Πόσο δικοί μου θα πρέπει να είναι οι μελλούμενοι άνθρωποι.
Ότι αυτή η μοναξιά θα κατοικηθεί μια μέρα.
Αν και χωρίς εμένα, από καθαρούς συντρόφους σαν κι εσένα.
Αν τη ζωή μου απαρνιέμαι είναι για να τη βρω αργότερα
Σύμφωνα με την επιθυμία μου. στη μνήμη σου.”
Λουίς Θερνούδα. ”Σ’ έναν μελλοντικό ποιητή”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...