Εκτέλεσις

Πρωινό χειμώνα. Το κρεβάτι δεν έχει λαβές παρασύρομαι από το ερμητικό ποτάμι. Αυτό το σώμα μια παραταγμένη πληγή, οχυρό πανωλεθρίας. Κάθε δείκτης μέτρησης επισημάνει το φευγιό. Υπάρχει πόλεμος, είμαι πόλεμος ; Μεθοδικά , αφαιρετικά τάσσομαι σε φυγή. Κανένα καλάμι, αγέρας , ψυχή δεν κατοικεί στην απλωμένη γη μου. Σκιές στις πολυσήμαντες συλλαβές που στριμώχνονται, στην απροσεξία μου. Σβήνεται κάθε θαυμαστικό, η έκπληξη σκορπά τα σωθικά της στο τραπέζι. Αριθμητική νύχτα. Σάλπιγγες κουνούπια μετέωρων καλοκαιριών, υγρασία και μαραμένα στολίδια. Το ταβάνι πάτωμα ξύλα . Πλεκτό οριζόντιο δρεπάνι χέρια. Κουδούνι άηχο βαμβάκι η συνεισφορά.  Τούτο να ποίημα καρέκλα . Σέρνονται.   Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο 
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο.
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
Πόδι λυτό στη κατηφόρα, γέννηση ακροαστική , εκτέλεσις, διασπορά αντικειμένων.



Ανάφλεξη δόρατο σκηνή, πλήγμα κέρατο αστρέλη. Επαναφορά  βασιλικός κώδικας.
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο
                                                      Σταυρός στο λόφο

Οδηγίες χρήσεως: ενημέρωση ;

Χρήστες
Το μάτι που ακουμπά το βλέφαρο
Δεν περισσεύει όνειρο
Τμήματα
Σαφή
Τόσο μα τόσο θάνατος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...