Sombras el sueno



Εκείνος επισκέπτεται τις ψυχές,
Καβάλα στο δεύτερο άλογο της σιωπής
- Ποιος είναι ο φύλακας των ονείρων σου , ρωτά.

Εκείνος επισκέπτεται τους ετοιμοθάνατους
Στα φτωχικά κελιά τους
Καλύπτει  το πυρετό με ένα νωπό σεντόνι
Και φέρνει τη γαλήνη.

Ψιθυρίζει στο προφανές και το αγκαλιάζει
Με ρίζες
Το προσκαλεί χωρίς ντροπή
Στο πλατύσκαλο
Απ’ όπου όλοι έχουν περάσει.

Για μια στιγμή εκείνος θα αγγίξει
το παντοτινό σου σπόνδυλο
την πόρτα που σου απαγορεύτηκε
θα γεμίσει χαραμάδες.

Κι όσο αναβοσβήνει
Η νύχτα
Κι ο φόβος
Εκείνος είναι που αναπνέει
Εσύ είσαι το άλμα.

Θα  κρατάς τις τύψεις μπουκέτο τριαντάφυλλα
Κοκκινωπά ηλιοβασιλέματα που ξέφυγαν
Τα ετοιμόρροπά σου μάτια πως τιθασεύουν τόσο φως
Είναι η τελειότητα σου λέει
Χάδι πάνω στο έμπλαστρο της πληγής
Κι η εξορία σημάδι των καιρών

Θα απορείς πως μπλέχτηκαν τα πτώματα
Με τ’ άνθη
Το βελούδο πως πιάνεται απ’ τ’ αγκάθι
Και πως τα αστέρια
Δεν βυθίζονται ποτέ

Κι όταν εκείνος θα φύγει
Και θα φιλήσει το άγαλμα
Στο κόμπο του λαιμού

Όλοι σας
Το δικό σας αλάτι
Με χώμα καινούριο
Θάψτε.
Τον φύλακα των ονείρων σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...