βιομηχανία

Κι όμως υπήρχε μια μικρή ρωγμή μέσα στο αριστερό πλευρό του.
Εκεί συντηρούσε τη θλίψη των ημερών.
Ραμμένη πληγή με ασημένια κλωστή, και κιτρινισμένα τύμπανα κρεμασμένα στους διαδρόμους.
Σημειωματάριο με ιστορίες της ζούγκλας, κι ένα κολιέ ινδιάνικο κλεμμένο.
Τετράγωνη οπτική αναιμία. Παρείσακτα δέντρα στη σκιά μας.

Κι οι πολιτείες σαν καρφίτσες, σε πέτο γυναικείο , σε δείπνο σκοτεινό.
Κι οι αναμνήσεις κεφάλια που κυλάνε, κατηφόρες σουλατσάρουν, πόδια αιωρούνται στο κενό.

Τέτοια ώρα που με βρήκες,οι δείκτες κρύβονται ο ένας πίσω από τον άλλο.
Κι ο ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο,εκατόν ενενήντα σελίδες, παθιασμένου ύφους.
Ο άνθρωπος δίπλα στις γραμμές του τρένου, τα χέρια του τεντώνουνε τη γη.
Δέκα χιλιάδες ίνες , νύχια βαμμένα, σπασμένα τακούνια που ρωτούν.


Είναι ο νέος ήχος, είναι το νέο σκεύος, είναι ένα διάστημα υπεραρκετό.