Εγγαστρίμυθος

Κι όπως έτρεχα σκονταψα κι επεσα.
Κι οπως ετρεχα σκέφτηκα το μέλλον.
Κι όπως έτρεχα ειδα μια κοπελα.
Κι όπως έτρεχα τα πνευμόνια μου ήταν γεμάτα αέρα.
Κι όπως έτρεχα δεν ακουμπούσα στη γη.
Κι όπως έτρεχα με γέμισε το τότε.
Καθώς
την ώρα που
ενώ
όσο
έτρεχα, τι ψέμα.

εδώ ήμουν όλη την ώρα, έσβηνα τον εαυτό όπως κάνω τα τελευταία χρόνια.
σε μια αρένα σε ένα δωμάτιο σε ένα κελί.
όπως έτρεχα.
μέσα στο ψέμα.

μην περιμένεις την ποίηση του Λειβαδίτη,
Και άλλων.

Τούτη τη ποίηση έχω.
Με αυτήν τρέχω παραμάσχαλα.
Μουσική για αεροδρόμια σε εκτεταμένη διάρκεια.
 Δεν έχω ιδέα τι μου συμβαίνει.
Λυπάμαι υποφέρω νευριάζω.
Τρέχω.
Και αφήνω την γαμημένη πόλη τον γαμημένο κόσμο.
Προτάσεις χεσμένες από περιστέρια.
Τι άλλο;
Τίποτα άλλο.