Καμιά φορά

Ένα παγανιστικό χορό.

Με κροτάφους χρυσούς και αγκάθια στους αστραγάλους.

Να γελάνε τα ορτύκια.

Τόσο δύσβατες περιοχές.
σχεδόν λικνίζεσαι μέσα στις καλαμιές.

ένας κόμπος.
δεν γιατρεύεται η αλμύρα του πνιγμού.

σε τόσες εκτάσεις.
εδώ βρήκαμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...