άτιτλο

Περπατω, διαβαζω, σκεφτομαι
πολλες φορες ατονα,
με πετρες στις τσεπες,
κι άλλες φορές στροβιλίζω στην πόλη ακόμα και μόνος, παλιό συνήθειο.

και η πόλη αυτή με όλους εσάς.
είναι σχεδόν όλες οι άσπρες τρίχες που έχουν ξεπηδήσει στο κεφάλι μου,
και όλες οι γόπες που έχω πετάξει στο πεζοδρόμιο.
ύστερα από ηλιθιότητες και μικρότητες,
ή μέσα στον έρωτα, μέσα στο πάθος, στη διαύγεια μιας ζωής ποιητικής. κι άλλα πολλά


όσο μπορούσα να είμαι παρόν
πολλές φορές
στο Mute
----------------------------------------Λ-----
στο ζωολογικό κήπο που λέει κι ο πατέρας
γιατί σκεφτόμαστε διαφορετικά λέει η μάνα


ας είναι να τσουγκράμε ακόμα και ξένοι
να τραντάζουμε την ύλη

κουτσοί
άγριοι νετέκτιβ
με στόματα γεμάτα χώμα
το 2666
με την εφεύρεση του μορέλ
άνθρωποι για όλες τις δουλειές
στο δρόμο
ουρλιάζοντας
στα άνθη του κακού
με εκλάμψεις
ΤΕΦΛΟΝ

μαλντορόρ
αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης
όταν ανθίζουν τα κολοκύθια
επεκτείνωντας τα πεδία της πάλης
στον καρέφτη μέσα στον καθρέφτη


ξένοι
υπνερωτομάχιοι
στα χόλι μάουντεν
στα σπίτια του ύπνου

μεταμορφώνοντας
το γαλατόδασος
σε μετάξι
με αποφθέγματα απο τις εκδόσεις στιγμή

και άλλα
τα ξεχνάς
και ξέχασα και τις μουσικές
ώ και τους χορούς


ουτοπικοί