ενηλικίωση απώλεια





 


τα εξοχικά σου μάτια, μια συνταγή από πυρακτωμένες πέτρες του αυγούστου, και αγκάθια από μυστικά μονοπάτια
εκεί που δεν περπάτησα εγώ μαζί σου
εγώ κρατούσα το χέρι του χειμώνα
το καλοκαίρι το χάριζες στους περαστικούς
στα ονειρά μου δηλητήριο της άνοιξης
εποχές και χρόνια στο μέτωπο σου που φιλω πριν κοιμηθώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...