δέρμα

Δυο παραθυρα ανοιχτα στον ηλιο

ενα ποτηρι κρασι

ευφλεκτες αναμνησεις

αναλογικες επιθυμιες

επιβαρυμενες λεξεις

κι εκδορες σαστισμενες στο σαλιο σου

δομες απο τραπουλοχαρτα

σχεσεις απο σταχτη

ευλογίες των νεκρων για προσχαρες γιορτες

κατεβαινω στο υπόγειο

αναβω το φως

κι η λαμπα έχει καεί

καθομαι στο σκοταδι

οι σωληνες σπανε

και πλημμυριζω απο οινοπνευμα και αρωματα

έλα πιο κοντά από το δίπλα

έλα γίνε εγώ περισσότερο από εγώ

έλα πνιξε με στους ηδονικους σου παλμους

όλο το νευρικό μου πλεγμα

είναι συνδεμενο στις φαντασιώσεις σου

αποτελειωσε με να σβηστώ επιτέλους σε μια κραυγή

Αυγά με ντοματες

 Πάντα να κρατάς μαχαίρι 

Κι ας σε λένε περιπαιχτικά 

Αιμοβόρο 

Να κόβεις τις μαλακίες 

Τεχνητές συμπεριφορές σε τροχιά επανάληψης 

Σειρές του ενενήντα σε επανάληψη 

Για δέκα ευρώ

Γάμα τους αυτούς 

Προχώρα 

 Γητευτες μικρών εντόμων 

Περηφανεύονται ολοψυχης για το κατόρθωμα τους κάτω από τον ήλιο 

Κι ύστερα βλέπεις τα μυρμήγκια δεν ξεχωρίζεις 

Αδελφό από μάνα 

Και σιγουρευτείς τη ζωή όπως την θυμοσουν

 ;

Και όταν τα σύνορα που δεν τάχθηκαν να εφαρμοστούν λύγισαν

Σαν τόξο στα χέρια ενός αγάλματος που ο χρόνος έσπασε 

Βροχή 

Μη βροχή 

Αέρας 

Μη αέρας 

Τυφλοί οδοστρωτήρες στις αισθήσεις  

Κάποιοι κάπου κάποτε 

Γεματοι επιθυμίες 

Ζητούν πάντα απέναντι στην άβυσσο της δυσθωρητης τους ύπαρξης 

Ταυτίζομαι με φάρο

Μα ξενιζω όταν τσακίζονται ξανά και ξανά στα βράχια 

Νύχτα που μας καλύπτει 

Τίποτα πια δεν μας καλύπτει 

Παιδιά τρέφονται από τα αποφάγια, στα δόντια του εφιάλτη 

Το healing το καλο

Κατέβασαν στρατούς

Σφαχτηκανε

Νύχτες

Μεσημέρια

Πρωινά σγουρά άγουρα

Απογεματα 

Νεφέλες από κανόνια

Λόγχες στα σπλάχνα 

Των παιδικών αχνιστων μας συκωτιων

Γευτηκανε το ζεστό αίμα

Στροβιλισαν πριν το θάνατο

Αιωρηθηκαν ακούραστοι σαν σμέρνες στο βυθό

Ισχυρισμοί και λούπες

Τα μπιτακια

Κατέβασαν στρατούς

Ρίξανε τα ζάρια

Κερδισμένος βγήκε ο θεατής

Αχανείς μεταβιβάσεις αδειών και ακινήτων

Ακίνητων συναισθημάτων και πεποιθήσεων

Κι οι σύντροφοι επικοινωνούν πια τηλεφωνικά

Κανείς δεν τους βαστά στους ώμους

Κανείς δεν τους σκουπίζει τη θάλασσα απ' τα μάγουλα

Ισχυρισμοί και λούπες

Ντόπιες και μου πες

Αλίμονο

Κι αλί

Και τρισαλί

Φράουλες ανθίσαν στο φεγγάρι

Φαντάσματα ταγκαρονται με χάρη

Ντάρι ντάρι ντάρι 

Οι γλάροι

Κι οι φάροι

Κι οι σμπαροι

Τα τριγονια

Τα σαλόνια

Τα λεμόνια που στίβουν πάνω στις καρδιές μας

ζυγαριά

 πλέον μια χρονική τομή

χωρίς νοήματα κι ιδέες

υποτάσσει ένα σημείο

ύστερα από το σημείο

που αναγράφεται η λέξη πλέον

μα αν την αλλάξεις

σε πλέων

ειμαι πλέων

ήμουν πλέων πάντα πλέων (επί του πελάγους της ζωής)

πλέων των πόλεων

και των πολέμων

αν βάλεις σε μια ζυγαριά τη μοναξιά

και όλες τις υπόλοιπες λέξεις θα καταλάβεις

ω δηλητηριώδης δέντρο

 ονειρεύομαι μια αγκαλιά

ονειρεύομαι τη ζεστασιά της

τη χρήση της

την εκποίηση του ρεαλσιμού της

σε κάτι συμβολικό

αγωνιώ για την αγκαλιά

για την  ζεστασιά της

την πιθανότητα κάποιου ψυθίρου

που θα τελέσει συμπαντική διαθήκη

που θα σηματοδοτήσει τη νέα τροχιά των κομητών

σιωπηρά στο χρονικό διάβα της ημέρας

κρύβω τούτο τον πόθο πίσω από τακτικές λέξεις

όπως καλημέρα, γεια, τι κάνεις

και αναζητώ τον προαύλιο χώρο αναμονής

ενός θεσπέσιου φιλιού

ανώνυμα πολαρόιντ λαχτάρας

Εκλεκτές! Στιγμές!

Εκλεκτές στιγμές!

τρώω τα ρούχα μου από το πόθο

μασάω γυμνό αέρα

και σφίγγω τα δαχτυλά μου στο κενό βατήρα 

κάνω ασκήσεις ηλικιωμένων στην πισινα κοιτώντας ένα μεγάλο ρολόι 

με μεγάλους δείκτες

και κάνω γαργάρα το χλώριο

ανοίγω τα μάτια στο ιριδίζον υδάτινο τοπίο και παρατηρώ τα αόρατα φύκια

υπομένω 

γονατιστός στον ήλιο

αντιράφω λουλούδια

και οι μέλισσες με χλευάζουν

να επιστρέψω στη γη ωσότου με φωνάξεις με το ονομά μου

ελευθερια

το χρωμα μιας σκοτεινης αυγης 

το χαδι της παγωμενο στα πλευρα σου

ξυπνάς με κλασική μουσική και βροχ'η

στάλες κάθετες

ονειρευτηκες συντροφιά

καφες τσιγαρο

λες σήμερα θα αποζητήσω την αρμονία

και κλείνεις την πορτα πισω σου

απαλα

βουητό

κλείνω τα μάτια μου

και νιώθω την ατμόσφαιρα να τραντάζεται

σφίγγω το κορμί μου

και αισθάνομαι πως είμαι σε κώμα και πρέπει να ξυπνήσω

και οι γονείς μου και η αδερφή μου πάνω από το κρεβάτι μου 

περιμένουν να ξυπνήσω

όλα ήταν ένα όνειρο

θα ξυπνήσω τη μέρα που θα βρεθούμε τη νύχτα

και θα σε αγκαλιάσω τόσο σφιχτά και δεν θα πω ούτε θα κάνω 

τα πράγματα τα αιχμηρά που σε πλήγωσαν