μπετοβεν

Το τελευταίο επίθετο της ανθρωπότητας, η νεκρή.
νεκροί
απόσταση από τον θάνατο
τη μαύρη που γάτα που τρίβεται στο πόδι σου.
ξέρεις έξω στην αυλή.
όχι στο φόβο.
καταλύουμε τον φόβο.
τώρα.

δημιουργείται μια νέα κατανομή
ευελιξίας της ψυχής
με πλαστικό τέμπο
σχεδόν ανούσιο
σαν λιγοστεύουμε με τις λέξεις σπάνια ειπωμένες, γιατί φορώντας το κραγιόν της επετηρίδας, κλόουν στην ανυπόφορη ζωή, με κατηφόρα σπαραγμένη, και τόση σιωπή και χώμα.

γλίστρισα όπως οι χορευτές.όπως οι άνθρωποι.


ας μιλήσουμε για έρημο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...