Στο Κατάλογο με τα Ονόματα Ζήριος ο Νεκρός

Τα μαύρα κύματα.
Τα μαύρα κύματα που με έπνιξαν.
Τα μαύρα κύματα που τσάκισαν τη θέληση μου.
Τα μαύρα κύματα που επαινούν το θάνατο.
Τα μαύρα κύματα που αγκαλιάζουν παγωμένα την ελπίδα και τη συνθλίβουν.

Υποχωρώ στον παγωμενο βυθό.
Εκεί που τα μάτια μου αγνοούν την υπαρξή τους.
Ξεχνούν.
Διαγράφουν τα σχήματα.

Ένα σώμα αμέριμνο.
Φουσκώνει στο σκοτάδι.

Εδώ με τους νεκρούς.
Τα μέλη μας έγιναν σιωπή.
Κι η ψυχή, να το θυμάστε, δεν ζει χωρίς ελπίδα διάολε ορφανέ.

Αποποιούμαι τις πόλεις.
Και τρεκλίζω τη καινούρια διάλεκτο των ουρανών.
Εδώ, μακριά τους.

Δεν φοβάμαι πια.
Φοβάμαι.
φοβ
φοβ
φοβ
φοβ
τσακίζονται τα πλοία
φοβ
φοβ
φοβ
πικρά μου καταγάλανα τοπία πότε θα σας ξαναδώ.