αδέσποτα

αφέθηκα στις πλάτες των αγγέλων
στο σιγανό μουρμούρισμα των φτερών τους
αφέθηκα
αφαίρεσα το βάρος της μουδιασμένης μου πληγής
με ένα σάλτο κατακόρυφα ακολούθησα την πτώση
κι ανάμεσα στα δάχτυλα μου
αραχνιασμένα σύννεφα τυλίγονται
όμορφη ιεροσυλία
όμορφε παγετέ
υπερασπίσου την άγνοια του κόσμου με το τραγούδι αυτό

κι όπως τα φύλλα αλλάζουν χρώμα
κι οι θάλασσες ατίθασα μεθούν
παιδιά με ψάθινα καπέλα
κόρες και γιοι με τον ήλιο στα μαλλιά
ερωτευτείτε μανιαστείτε
και όσο πιο τρελοί ποζάρετε στον θάνατο
τι είναι η ζωή
χωρίς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...