σπάζω το κεφάλι μου

 μάλλον φαίνεται πως η παρακμή των αισθημάτων

είναι το αγαπημένο σου φυτό 

και το ποτίζεις με μετριότητα

τίποτα καινούριο

μονάχα ακόμη μια επιβεβαίωση

πως μονάχα με τη χάρη

κανείς δεν περνά την πύλη των ζωντανών

μπορεί να με συγκρίνουν με λεπρό καμιά φορά

αλλα δυστυχία μου εσύ μολύνθηκες πολύ

ακόμα και στην απλούστατη ομορφιά

βάζεις εμπόδιο

να χαίρεσαι 

και να μοιάζεις αλλά να μην είσαι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...