ιεδοςνειθςι2 4324

Κεφάλαιο Πρώτο


Η ανασύνταξη του τομέα από τον Μποραμπάν ήταν έκπληξη πρός όλους μας.


Η ανασύνταξη του τομέα από τον Μποραμπάν ήταν έκπληξη πρός όλους μας. Μαζευτήκαμε στο μπαρ της οδού Ζ στο Λιθάρι του Διογένη, τη νύχτα που όπως αργότερα μάθαμε το κέντρο είχε κατακλυστεί από αστέρια. Τέθηκε εξ αρχής το θέμα της αυτοκτονίας του Μίρσκ, και η κλοπή των γραπτών του, κάτι που μαθεύτηκε αργότερα και λόγω των επιπλοκών που θα έφερνε αυτή η είδηση στον τομέα, αποφάσισαμε όλοι να το κρατήσουμε κρυφό. Ο Μποραμπάν είχε ένα βλέμμα που έλουζε τα λόγια του με πυρετό. Όμως θεωρώ πως δεν θα είχε καμία διαφορα στο αν θα ήταν πειστικός ή νηφάλιος, όλοι ξέραμε μέσα μας πως ο τομέας ήταν σημαντικός για τον καθένα για να υπάρξουν διαφωνίες στν επαναλειτουργία του. Άλλωστε η διακοπή κράτησε μονάχα 2 μήνες. Κρατούσα μαζί μου μέσα στη τσάντα μου το πρόσφατο βιβλίο του Μωρμπέν '' Ακολουθία  Μυστικών Δωματίων.''
ήμουν σχεδόν σίγουρος πως και η Βέρα και ο Γκράνε θα είχεν τελειώσει κάποιο έργο, και προσωπικά δεν μπορούσα να κρατήσω τον ενθουσιασμό μου. Οι συγγραφείς του Απολύτου ξανά εν ισχύ. Φεύγοντας ο Καχέν μου ψυθίρισε ένα τίτλο και αμέσως ένιωσα το μαγνητικό πεδίο του Τομέα να βυθίζει τα σωθικά μου σε νιρβάνα.

Μωρμπέν
Ακολουθία Μυστικών Δωματίων

σελ.112
Παράγραφος 2η

Αυτός, ο οποίος είχε διαφυλάξει τον χρόνο μέσα στο εσωτερικο του κέλυφος τόσο πιστά, τώρα έπρεπε να μοιραστεί τον εαυτό του με εκείνη. Ο φόβος όμως κρατούσε την ειλικρίνια κλεισμένη, και το μόνο που ανάβλυζαν τα λόγια του και οι προθέσεις του ήταν άμυνα.
Μια άμυνα απέναντι στο χάος που έιχε εγκαθιδρύσει τη σπορά του μέσα στα πιο άσχημα σκεύη.
Όταν προδίδεις έναν έρωτα στην αρχή γίνεσαι δολοφόνος.Τότε, όταν συνειδητοποίησε την απόσταση του από την πραγματικότητα άρχισε να γράφει την ''Ακολουθία Μυστικών Δωματίων''.

Φτάνοντας σε αυτό το σημείο, ένιωσα μέσα μου τη μικρή ροπή αέρα μιας κλειδαρότρυπας, αλλά συνέχισα δίνοντας λιγότερη σημασία στις σκέψεις μου, ια τελειώσω το βιβλίο.
ύστερα αφού είχα κουραστεί και αποφάσισα πως έιχε βγει μεγάλος όγκος δουλειάς, κάθισα και γύρισα στις σκέψεις μου. Έπιασα ξανά εκείνη την παράγραφο και σημείωσα στο τετράδιο 52 τα σχόλια μου και τις υποθέσεις μου. Αν το βιβλίο του Μωρμπάν, είναι ένα βιβλίο γραμμένο από κάποιον άλλον, αν κάθε βιβλίο είναι ένα δωμάτιο. Τόσες υποθέσεις που έκαναν την φαντασία μου να οργιάζει. Έμεινα ξύπνιος μέχρι πολύ αργά εκείνη τη νύχτα. Μου δημιουργήθηκε η υποψία πως έχω ξαναπέσει πάνω σε αναφορά στο ΑΜΔ. Που όμως, η μνήμη με απατούσε ξανά και ξανά.
Ξεθεωμένος αποκοιμήθηκα ξεσκέπαστο, και τα ξημερώματα άνοιξα τα μάτια μου παγωμένος μόνο για να ξεσπαστώ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...