Η Πύλη

-Δώς μου λίγο νερό.
-Δεν έμεινε τίποτα.

στέκεται εκεί, στέκεται πίσω σου,
με την παραδοχή
ακούς τους κριτικούς να γράφουν
ποια παραδοχή;
είναι τόσο γενικό
τη παραδοχή της πείνας ή της επιθυμίας να δουν τηλεόραση;
είσαι αστείος

Ξυπνάς
απ την αγελική σπείρα

βρίσκεις τα κόκκαλα σου παραμορφωμένα
υποφέρεις τη βαρύτητα με υπερβολή


ας μιλήσουμε
από κοντά
όχι συσκευές

κλοκ

τικ

τακ


.................
βέβηλα αδικημένοι ξελασπώνοντας τη γλυκιά ζωή από το βούρκο της
σαν αγελάδες σε καταιγίδα
κι ύστερα είναι τα χρόνια