quantic sorrows

τι είναι η ζωή?
να μη σε
νοιάζει εσένα κτήνος.
εσύ δεν ήρθες να ζήσεις.
εσύ ήρθες να φας.
η ζωή είναι μια απελευθερωτική δομή.


είναι το σπυρωτό αγκάθι
που διαπερνά το μαύρο σκοτάδι,
είναι η προέκταση μιας ηχούς,
που ταξιδεύει από το στόμα της πρωτης μητέρας.

Πρώτη μητέρα μίλα


Τι είναι το αίμα?
να μη σε
νοιάζει εσένα κτήνος,
εσύ δεν ήρθες να μεθύσεις,
εσύ ήρθες να το δεις να ρέει.
Το αίμα είναι το ποτάμι των νεκρών.


είναι το χρώμα των χρωμάτων,
γιατί ξεψυχά με παλμό,
γιατί, χορεύει στο ρυθμό των τυμπάνων,
γιατί ανασαίνει με φωτιά προς τιμήν του ήλιου.

Ήλιε μίλα


Τι είναι ο χρόνος?
να μη σε
νοιάζει εσένα κτήνος,
εσύ δεν ήρθες να χαιρετήσεις το σύμπαν,
εσύ ήρθες να σκηνοθετήσεις το ασυνείδητο.
ο χρόνος είναι η αιωνιότητα που πρέπει να ξεπεράσουμε.

ο χρόνος είναι το χάδι μιας ακτινοβολίας,
μια πτώση και μια κορύφωση,
είναι το πιο ψηλό σημείο από όπου πηδάς,
ελπίζοντας κάποτε να επιστρέψεις.

Η πρώτη μητέρα με τον ήλιο τρέχουν,
γελώντας και παίζοντας,
έτσι όπως πάντα γινόταν,
κι εμείς μιμούμενοι,
τη στιγμή.
Γιατί ακόμα παρεμβάλλεται
η νεαρή γλώσσα του εγώ,
με το κτήνος.

Κτήνος μίλα







  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

είσοδος πολυκατοικίας

τούτο το φως που δανείζεσαι χωρίς ντροπή και το οξυγόνο τις λέξεις που άλλοι τόσοι αποθέωσαν εσύ περνάς από τη μηχανή των μηχανών χωρίς αιτί...